Spitsbergen: Gletsjers en ijsberen

Op dit moment zit ik nog altijd 78 graden noord en heb om precies te zijn al 18 dagen de zon niet onder zien gaan. Spitsbergen staat bekent om zijn barre omstandigheden en ijsberen. Er leven hier net zoveel ijsberen als dat er mensen wonen. Ik heb echter nog geen beer gezien hier. Hier wordt gezegd dat als jij een beer ziet er tegen die tijd al 10 beren jou hebben gezien. Wel zit het hier vol met rendieren en heb ik ook al walvissen gezien.

Na eerst een aantal dagen van 10+ graden en zon begint de temperatuur nu langzaam te dalen. De weersvoorspellingen zijn hier onbetrouwbaar en geven vaak maar 2 dagen vooruit een redelijke verwachting. Dit weekend was erg het mistig en regenachtig waardoor veel vluchten geannuleerd waren hier naar toe. Gevolg was dat veel van de schappen in de supermarkt afgelopen weekend leeg waren geraakt. Een ander gevolg van de regen is dat hierdoor het water uit de kraan niet echt drinkbaar is. Het wordt troebel en stinkt. Alles is hier namelijk afkomstig van gletsjers en regen en zit na een heftige regenbui vol sediment (en heeft een EC van 600). Ook kan je het water hier niet drinken rechtstreeks uit de rivier vanwege het risico op muizen rabiës.

Inmiddels ben ik redelijk geacclimatiseerd en ik moet zeggen dat de Noorse sfeer me hier wel bevalt. Zo ben je bijvoorbeeld op de uni verplicht je schoenen uit te doen. Iedereen loopt daarom binnen op sokken of pantoffels. Het heeft wel een huiselijke sfeer. De colleges en excursies zijn erg interessant en ook de docenten zijn erg goed. Ook hebben we veel excursies wat mooi de gelegenheid geeft om de omgeving hier te leren kennen. Eerder kregen een safety training waarbij je leert omgaan met een gebruik van wapens. Deze zijn nodig om jezelf te kunnen verdedigen als je het dorp verlaat vanwege de ijsberen. Probleem is echter dat er niet genoeg wapens beschikbaar zijn voor studenten om er zelf om uit te gaan. Een van de docenten heeft ons daarom in het weekend nog een extra excursie gegeven wat erg aardig was. Ander minpuntje is dat meetapparatuur niet altijd werkt in het veld. Soms moet je meer dan 3 uur lopen voordat je bij de gletsjer bent. Dan is het best een teleurstelling als je geen meting kan doen.

Afgelopen week hebben we veel lange dag excursies gehad naar verschillende gletsjers hier. Morgen gaan we 5 dagen op excursie, of beter gezegd op expeditie. Field expedition, zoals onze docent het noemt om ons te laten zien hoe je zo’n expeditie opzet en onderzoek doet is niet altijd makkelijke omstandigheden. Lazy science mag het niet genoemd worden wat we hier doen. Iets wat in de huidige wetenschap wel een trend is waar onderzoekers vooral van achter hun computer het werk doen. We doen hier vooral onderzoek naar de huidige status van sommige gletsjer hier, de massa balans en effecten op de hydrologie. Wij vertrekken morgenochtend vroeg met een boot hier vandaan en worden gedropt bij een gletsjer later op de dag. Hier overnachten we in tenten in de buurt van een gletsjer aan het water. Dit is echter ook de looproute van ijsberen. Daarom moeten we om de buurt ’s nachts berenwacht houden, elk van 3 uur. Verder moet het kamp opgesplitst worden in tweeën. Een plek om te koken en een om te slapen. Ook moet het eten apart verpakt in tonnen die 'ijsbeer proof' zijn. Ik mag dus niet mijn eigen eten bij me houden, zoals ik gewend ben met mijn allergie. Gelukkig houdt de groep goed rekening met mij dus dat moet goedkomen. Tot over een paar dagen maar weer.